Η ομάδας μας κατετάγη έκτη με 8β. σε επτά αγώνες ξεπερνώντας κάθε προσδοκία, πραγματοποιώντας τελικά ένα μίνι αγωνιστικό άθλο.
Οι περισσότεροι ίσως και να θεωρούν φυσιολογική μία τέτοια θέση η πραγματικότητα όμως ήταν τελείως διαφορετική.
Με μία πρώτη ανάγνωση ο Πανιώνιος διέθετε στις ανδρικές σκακιέρες την δεύτερη καλύτερη ομάδα μετά την ΠΣ Περιστερίου με δύο GM και δύο IM το αποτέλεσμα όμως των αγώνων κρινόταν σε δώδεκα και όχι σε πέντε σκακιέρες.
Στην δωδεκάδα μας λοιπόν και συγκεκριμένα στις νεάνιδες αγωνιστήκαμε με δύο κοριτσάκια την εννιάχρονη Μυρτώ και την δωδεκάχρονη Κατερίνα, με 1010 και 1060 ελληνικό ΕΛΟ και ασφαλώς χωρίς διεθνές.
Παρά την τρομερή τους προσπάθεια ξεκινούσαμε ουσιαστικά σε κάθε αγώνα με 2-0 εις βάρος μας (0/9 , 2/7 αντίστοιχα) έπρεπε δηλαδή να πετύχουμε ουσιαστικά 6,5β. στις 10 σκακιέρες που γινόταν αρκετές φορές 6,5 στις 9 αφού και οι δωδεκάρηδες μας (Σταύρος-Δημήτρης) πάρα την μεγάλη αγωνιστικότητα τους υπολείποταν αισθητά των αντιπάλων τους (1/7).
Με αυτές τις αντικειμενικές δυσκολίες η ομάδας μας μετά την πρώτη αγωνιστική και την βαριά ήττα με 9-3 από τον Φυσιολάτρη πήγε τρένο μέχρι το τέλος πίανωντας καταπληκτική απόδοση.
Οι ανδρικές μόνο στον πρώτο αγώνα ήρθαν ισόπαλες με επιμέρους 2,5-2,5 ενώ στους υπόλοιπους επεκράτησαν κατά κράτος με 3,5-1,5 (Πάτρα, ΣΑ Χανίων,Γαζί) 5-0 την Άμφισσα και 4-1 τον Κύδωνα.
Με τους Καραγιάννη 6/7, Κοφίδη 5/7, Αλεξάκη 2,5/4, Πανταζόπουλο 1,5/2
τον Lupu να μάχεται στην πρώτη (4,5/7,μόνο όποιος παρακολούθησε τις παρτίδες του ξέρει τι εννοώ) και τον Momchil να μην χάνει με τίποτα 5/7.
Μεγάλη μάχη έδωσαν η Ελένη στην έκτη 2/7, ο Δαίδαλος στην ένατη 3,5/6
ο Στέφανος στην δέκατη 4,5/7 και ο Γιάννης στην ενδέκατη 4/6.
Αγωνίστηκαν και προσπάθησαν για το καλύτερο ο Γιάννης Φωτιάδης και ειδικά ο Κωνσταντίνος και ο Γιάννης Ασημακόπουλος που συμμετείχαν αποφασιστικά όλα αυτά τα χρόνια για να φτάσουμε μέχρι εδώ.
Με ένα νικηφόρο σερί 3-0 (4ος-5ος-6ος) γύρος είμασταν ήδη στην έκτη θέση με τελευταίο αντίπαλο τον Κύδωνα που έχει στις νεανικές σκακιέρες μισή ντουζίνα
Πρωταθλητές, είχαμε την ευκαιρία τουλάχιστον της ισοπαλίας για να βρεθούμε ακόμα πίο ψηλά.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι ηττηθήκαμε απο τρείς ομάδες που κατέλαβαν τελικά την 2η-3η και 4η θέση αντίστοιχα.
Πρόκειται για μιά ονειρεμένη χρονιά που κλείνει αγωνιστικά με τον καλύτερο τρόπο.
Πετύχαμε σχεδόν τα πάντα, άνοδος στην Α΄Εθνική, παρθενική συμμετοχή με κατάληψη της 6ης θέσης και δύο Κύπελλα στις νεανικές διοργανώσεις της Αττικής.
Αν και ακούγεται συνηθισμένο νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω και δημοσίως από αυτό το χώρο όλους τους αθλητές που αγωνίστηκαν και τίμησαν με την παρουσία τους τον Ιστορικότερο Σύλλογο της Ελλάδας, ιδιαίτερα τον κ. Χρήστο και ασφαλώς τους γονείς.
Όλοι μαζί ακόμα και οι ξένοι λειτούργησαμε σαν ομάδα εντός και εκτός αγώνων και αυτό είναι ένα από τα συστατικά της επιτυχίας μας.
Ορισμένες φορές γνωρίζω ότι κάποιες αποφάσεις μου έρχονται σε αντίθεση με την φυσική επιθυμία του γονιού να βλέπει το παιδί του σε συνεχώς ευνοικότερη θέση, την ευθύνη όμως και τις επιπτώσεις των αποφάσεων τις αισθάνομαι πρώτος εγώ.
Αυτό είναι άλλωστε το αντίτιμο της συμμετοχής όλων μας σε μία κορυφαία κοινωνική διαδικασία, τον αθλητισμό.
Συνέβαινε και θα συμβαίνει, σε μιa ομάδα το εγώ βρίσκεται πάντα στην υπηρεσία του εμείς.
Το συγκεκριμένο ποστ είναι και το τελευταίο για την καλοκαιρινή σεζόν θα κλείσω με τις ευχαριστίες στους φίλους σκακιστές που επισκέπτονται το blog μας.
Εύχομαι καλό καλοκαίρι, καλές παρτίδες στα καλοκαιρινά τουρνουά, ραντεβού πάλι το Σεπτέμβριο.
Ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό και ένα καταπληκτικό video
