Ως προπονητής αυτού του τμήματος μου ζητήθηκε να κάνω έναν απολογισμό σχετικά με το τουρνουά το οποίο μόλις τελείωσε και με μεγάλη μου χαρά αποδέχτηκα. Πράγματι, ξεκίνησα να πληκτρολογώ με αυτόν τον σκοπό , αλλά τελικά αποφάσισα πως δεν πρόκειται να προβώ σε κάτι τέτοιο . Στην πορεία
μου φάνηκε εντελώς ανούσιο να αναφέρω ποιος βγήκε πρώτος , ποιος όχι
,ποιος προκρίθηκε κ.ο.κ . Έτσι , έπιασα με τον κέρσορα όλο το κείμενο
και το διέγραψα. Το αποτέλεσμα ήταν το ακόλουθο.
Εν έτει 2013 αναζήτησα το βήμα παραπάνω στην προπονητική μου καριέρα . Από προπονητής σε Σχολεία , όπου μοιράζομαι με πολλά παιδιά την δίψα μου και την αγάπη μου για το σκάκι και προπονητής σε μη ανταγωνιστικές ακαδημίες με έντονη την απουσία του πρωταθλητισμού , θέλησα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου αναζητώντας ένα project απόλυτα δελεαστικό με πολύ υψηλό πήχη.
Έπειτα από επιλεκτική διαλογή , το ταλέντο στην τάξη ξεχείλιζε , ο καμβάς ήταν λευκός και απέμενε η εικόνα .
Ο στόχος του project εξαρχής ήταν το τουρνουά το οποίο μόλις τελείωσε.
Τα παιδιά που ξεκίνησαν (σε αλφαβητική σειρά ) είναι οι :
Αλέξανδρος , Δημήτρης , Ζέτα , Κωνσταντίνος Δαβίλλας, Κωνσταντίνος Καρεκλάς, , Μάρω ,Νικόλας Σπυράτος , Νικόλας Στούνος.. Όπως και σε κάθε ομάδα , έτσι και εδώ πραγματοποιήθηκαν προσθαφαιρέσεις.
Ο Κωνσταντίνος ο Μπέρδος ήρθε για έναν χρόνο, φέτος είχαμε τις
προσθήκες του Στέλιου και του Ανδρέα.
Δεδομένα , το γενικό συμπέρασμα από τα αποτελέσματα είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟ και δεν χωράει για έμενα αμφισβήτηση. Κάθε ένα ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ από τα παιδιά αυτού του γκρουπ βρίσκεται σκακιστικά πολύ παραπάνω από τον μέσο όρο του επιπέδου των αντιπάλων του στους αγώνες που πραγματοποιήθηκαν και συγκαταλέγεται στην αφρόκρεμα της Αττικής, γεγονός που οι περισσότεροι το εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο με την εμφάνισή τους.
Μετά από σχεδόν 3 χρόνια είμαι παθιασμένος με την διδασκαλία στο τμήμα αυτό και το κύριο συναίσθημα που με κατακλύζει από την Δευτέρα μέχρι το Σάββατο είναι η ανυπομονησία να ξανασυναντήσω αυτές τις μαγικές φάτσες , θέλοντας κάθε δευτερόλεπτο του μαθήματος να είναι δημιουργικό. Σίγουρα έχουν υπάρξει ανορθογραφίες από μέρους μου και είναι ανθρώπινο να υπάρξουν κι άλλες , αλλά θεωρώ πως ό,τι προκύψει στο μέλλον , μπορεί να επιλυθεί μέσα από ώριμη κουβέντα και συζήτηση.
Επιπρόσθετα, θα ήταν άδικο να μην αναφερθώ και στα υπόλοιπα μέλη του Πανιωνίου που αγωνίστηκαν σε αυτό το τουρνουά.
Ανά ηλικία και αλφαβητική σειρά αγωνίστηκαν οι : Γιατράκος Ορέστης , Κεφαλάς Σωτήρης , Δαβίλλας Γιώργος , Μπέρδος Κωνσταντίνος , Μοσχοβάκης Δημήτρης και Σπυράτου Ανθή ,
Ο Ορέστης παρά το μέτριο τουρνουά του , συνεχίζει
να αποδεικνύει ακράδαντα πως ΠΟΤΕ δεν είναι αργά. Το πρώτο του διεθνές
έλο εκδόθηκε αφού τέλειωσε το Δημοτικό , αλλά
ποτέ δεν το έβαλε κάτω . Έχει αφιερώσει αμέτρητες ώρες διαβάσματος και
προσπαθεί σκληρά. Προσωπικά θεωρώ πως είναι θέμα χρόνου και κυρίως θέμα
ψυχολογίας να κάνει ένα τεράστιο άλμα προς το 2000 έλο.Προς γνώση όλων , λιγότερο από 2% των σκακιστών με δελτίο στην FIDE ξεπερνάει το 2000 ελο.
Ο Σωτήρης ήταν απλά εντυπωσιακός. Σε όλη του την
σκακιστική πορεία έχει κάνει πολλά σκαμπανεβάσματα . Σε αυτό το τουρνουά
υπερέβαλε εαυτόν. Ήταν η δεύτερη φορά σε όλα αυτά τα χρόνια που τον
γνωρίζω (μετά από ένα τουρνουά στην Νίκαια) , όπου η ψυχολογία του ,παρά
τις αναποδιές των πρώτων γύρων ,ήταν στα ύψη. Έπαιζε για νίκη από την
αρχή μέχρι το τέλος της παρτίδας ανεξαρτήτως αντιπάλου και είναι κρίμα
πραγματικά που αυτή η εμφάνιση δεν συνοδεύτηκε από μία πρόκριση.
Στα μικρότερα παιδιά , ο Γιωργάκης, ένας από τους
πιο τυπικούς (με την πολύ καλή έννοια ) μαθητές κατά τη διάρκεια της
χρονιάς περισσότερο έκανε προθέρμανση με τα γάντια ,
παρά τον ένοιαζε να κερδίσει την παρτίδα, με αποτέλεσμα να αδικήσει τον
εαυτό του. Η εμφάνισή του δεν ήταν κακή , αλλά οι δυνατότητές του θεωρώ
πως είναι υψηλότερες . Ο Δημήτρης νομίζω πως αποτελεί την ευχάριστη
φετινή έκπληξη . Ξεκίνησε ως ένας παίκτης σχολείου και κατάφερε να
πιάσει ένα πολύ υψηλό ταβάνι με την απόδοσή του , τόσο στα σχολικά , όσο
και στις επίσημες παρτίδες. Ο Κωνσταντίνος απέδειξε πως τα Σχολικά
Αττικής ήταν μία κακή παρένθεση και συνέχισε σε τροχιά πρωταθλητισμού ,
απομένοντας νομίζω μία ελάχιστη ηλικιακή ωρίμανση για να εδραιωθεί στις
παραπάνω θέσεις. Η Ανθή, ως η πλέον απρόβλεπτη , έδειξε σε όλη την φετινή της πορεία ότι αν συνεχίσει έτσι ο δρόμος είναι ορθάνοιχτος για εκείνη.
Τέλος , θα ήθελα να αφιερώσω λίγο χώρο στους αφανείς ήρωες και εννοώ φυσικά εσάς τους γονείς.
Έχετε καταπιεί αμέτρητα χιλιόμετρα και είστε στις επάλξεις για ακόμα τόσα.
Έχετε θυσιάσει άπλετο ελεύθερο και όχι χρόνο ,έχετε δώσει πολλά λεφτά και τοποθετείτε το σκάκι πολλές φορές υψηλότερα από την δουλειά σας και την ίδια σας την διασκέδαση.
Έχετε υπομένει κακές αγωνιστικές συνθήκες , αλλά ακόμα και αδικίες που μπορεί να έχουν συμβεί στα παιδιά σας.
Επίσης , έχετε μεγαλώσει KAI EMENA μαζί με τα παιδιά σας .
Παρόλ'αυτά και πάλι είστε εκεί και τα συνοδεύετε
σε αυτό το ταξίδι. Έχετε αναπτύξει φιλικούς δεσμούς μεταξύ σας ,
εξυπηρετείτε ο ένας τον άλλο , είστε η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτόν
τον μηχανισμό και αποτελείτε υπόδειγμα για πολλούς άλλους Συλλόγους
όχι μόνο στην Αττική , αλλά ακόμα και σε μικρότερες πόλεις , όπου αυτή η
χημεία μεταξύ των γονιών θα ήταν περισσότερο αυτονόητη από αυτήν που θα
υπήρχε στην μεγαλούπολη.
Δεν χρήζω της αγάπης και της συμπάθειας κανενός
και όλες μου οι κουβέντες είναι ειλικρινείς και βγαλμένες μέσα από την
καρδιά μου, δίχως κανένα ίχνος υπερβολής .
Σας ευχαριστώ για το χρόνο που διαθέσατε για την ανάγνωση αυτού του κειμένου.
Με εκτίμηση ,
Ξυλογιαννόπουλος Αντώνης.
ΥΓ. Προτίμησα να μην αναφερθώ ονομαστικά
στην απόδοση των παιδιών του τμήματος της Δευτέρας στο συγκεκριμένο
Τουρνουά, παρόλο τις τρομερές ατομικές επιδόσεις. Έχω αναπτύξει δεσμούς
με κάθε παιδί ξεχωριστά και θέλω να βλέπω αυτό το τμήμα ως μία ομάδα και
όχι ως πολλές μονάδες .
