Καταρχάς μια τέτοια ανάρτηση πρέπει να ξεκινά από τα συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.Την μερίδα του λέοντος ασφαλώς διεκδικούν αντίστοιχα οι δύο νέοι Πρωταθλητές,
ο Σωτήρης Μαλικέντζος και η Αικατερίνη Παυλίδου.
Ο μεν πρώτος αποδεικνεύει ότι με συστηματική δουλειά και αγάπη μπορείς να πετύχεις υψηλούς στόχους.Παρότι δεν τον γνωρίζω τόσο καλά έχω την εικόνα ενός μετρημένου και σοβαρού παιδιού στον οποίο αξίζουν ολόθερμα συγχαρητήρια.Από την άλλη για την Κατερίνα Παυλίδου δεν χρειάζονται πολλά σχόλια, έχω γνωρίσει προσωπικά την οικογενεία της ώστε να διαπιστώσω πόσο σημαντικό ρόλο έχουν στην αγωνιστική της εξέλιξη της που συνδυάζεται όμως με σεμνότητα, σοβαρότητα και ευγένεια.
Η Μαρία-Άννα Στεφανίδη που αγωνίστηκε στο γυναικών προσπάθησε πάρα πολύ μετά από μεγάλη αγωνιστική αποχή. Νομίζω ότι είχε μαχητικές παρτίδες και δικαιούτο καλύτερα αποτελέσματα παρά τις πολύ δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες αγωνίστηκε.
Λίγα λόγια θέλω να προσθέσω και για την διοργάνωση.
Γράφονται και λέγονται πολλά υπέρ ή κατά για το πώς, πού και εαν πρέπει να διεξάγονται με αυτόν τον τρόπο.Συνήθως το δίκιο, η αλήθεια, βρίσκονται κάπου στη μέση.
Επί προσωπικού βρίσκω ιδιαίτερα θετικό ότι μερικές εκαντοντάδες συμπολίτες μας γνώρισαν έστω και ως περαστικοί το Σκακιστικό Πρωτάθλημα, βλέποντας τα διαφημιστικά stand, τις οθόνες με τις live μεταδόσεις και εντέλει του αθλητές έστω και από την αναγκαία για λόγους τάξης απόσταση.
Αυτό το άνοιγμα στην ευρύτερη κοινωνία έπρεπε να έχει γίνει πριν από δεκαπέντε χρόνια.
Ασφαλώς και προτιμώ μια διοργάνωση που γίνεται αντιληπτή έστω και σε επίπεδο εντυπώσεων από το ευρύ κοινό, από μια κλειστή αίθουσα που θα αφορά ελάχιστους σκακιστές.
Δεν ξεχνώ το Πρωτάθλημα της Α΄Εθνικής το 2010 στο Περιστέρι, στο κέντρο της Αθήνας σε ένα πολύ ωραίο γυμναστήριο με 34 ομάδες από όλη την Ελλάδα και θεατές απόντες, φίλους δηλαδή του Σκακιού απελπίστικά λίγους, μετρημένους!!!
Όσον αφορά την "εμπορευματοποίηση" για την οποία επίσης πολλά γράφονται θα προσθέσω τα εξής:
Δεν γνωρίζω και ακόμα δεν έχω δεί κανένα μεγάλο σκακιστικό τουρνουά εκτός Ελλάδος που να μην έχει χορηγούς. Φυσικά όχι μόνο στο Σκάκι αλλά και σε οποιοδήποτε άθλημα.
Δεν γνωρίζω επίσης κανένα σωματείο εντός των συνόρων που δεν θα επιθυμούσε οικονομική η άλλου είδους βοήθεια (τεχνική-υλική)από τον ιδιωτικό τομέα.
Το πλαίσιο όμως και τα όρια θα τα θέσει το κάθε σωματείο μόνο του.
Τέλος για τις μεγάλες Πανελλήνιες διοργανώσεις που συγκεντρώνουν μεγάλους αριθμούς αθλητών:
Όπου έχουμε μαζικότητα, με εκαντοτάδες συμμετοχών, έχουμε και κέρδη και δυστυχώς όπου έχουμε κέρδη έχουμε και συμφέροντα.
Καλή εβδομάδα.
