Λίγο πριν την Κατοχή και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πρόσφυγας Πανιώνιος είχε στεγάσει τα γραφεία του στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Ο Πανιώνιος εκείνη την εποχή δεν είχε τμήμα ποδοσφαίρου και πολλοί από τους ποδοσφαιριστές, μεταξύ των οποίων και ο Ρουσόπουλος, είχαν γραφτεί στο σύλλογο ως αθλητές στίβου. Ο Γιώργος Ρουσόπουλος αγωνιζόταν στα Ύψος, Σφαίρα και Δίσκο.
Στη νεοσύστατη τότε συνοικία των νοτίων Προαστίων, τη Νέα Σμύρνη, είχε αρχίσει η συζήτηση για τη δημιουργία του Σταδίου που υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Ο Απόλλων Αθηνών προτάσσοντας το επιχείρημα ότι ο Πανιώνιος δεν είχε ποδοσφαιρικό τμήμα, ζήτησε το νέο στάδιο να του παραχωρηθεί και ο Πανιώνιος απλά να φιλοξενεί εκεί το τμήμα στίβου. Ο Γιώργος Ρουσόπουλος τότε, σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο του Συλλόγου Δ. Καραμπάτη, παίρνουν την ποδοσφαιρική ομάδα τής "Πράσινης Θύελλας" του Κουκακίου (με την οποία αγωνίζονταν πολλοί αθλητές του Πανιωνίου όπως οι Στάικος, Λέκκας, Κερδεμελίδης, Σκορδίλης, τα αδέλφια Ζαρκάδη κλπ.) και την μετατρέπουν σε ποδοσφαιρικό τμήμα των "κυανέρυθρων". Έτσι χάρη σε αυτή την ενέργεια ο Πανιώνιος απέκτησε τον πρώτο (και μοναδικό) λόγο στο νέο στάδιο της Νέας Σμύρνης.
Ο Γιώργος Ρουσόπουλος ήταν ο πρώτος προπονητής και ο πρώτος τερματοφύλακας του Πανιωνίου. Από τα χέρια του ανεδείχθη ο μεγάλος Νίκος Πετζαρόπουλος, αλλά και άλλοι πολλοί ποδοσφαιριστές. Ήταν κοντά στον σύλλογο και ως Παλαίμαχος, μέχρι και σήμερα που σε ηλικία 96 ετών άφησε την τελευταία του πνοή.
