Ήταν μια δύσκολη περίοδος για εμάς με λίγες γνωριμίες στον χώρο έτσι πήρα τότε την πρωτοβουλία να προτείνω στον Γιώργο που αγωνιζόταν στον ΣΟ Αμπελοκήπων να μας ενισχύσει αγωνιστικά.
Το συνοικέσιο είχε αίσιο τέλος, περίπου μία εβδομάδα μετά αποδέχτηκε την πρόταση και εντάχθηκε για πρώτη φορά στον δυναμικό της ομάδας με υποσχετική. Την επόμενη χρονιά ο αγωνιστικός δεσμός του έγινε μόνιμος με τον Πανιώνιο αφού ήρθε πλέον με ελευθέρη μεταγραφή.
Τις δύο χρονιές που αγωνίστηκε ο Γιώργος η ομάδα πέτυχε να διεκδικεί την άνοδο της στην Α΄Εθνική, η "βιβλική" μορφή του χαρακτηριστική στον χώρο "έδεσε¨ απόλυτα με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και σύντομα στην παρεά προστέθηκε η Βασιλική που πλέον παρακουλουθούσε από κοντά τις αναμετρήσεις του.
Συνήθως καθυστερημένος στην ώρα προσέλευσης, χαρακτηριστικό της "αφασείας" του, σε ένα αγώνα στη Νέα Σμύρνη ενώ πλησίαζε το πέρας της μίας ώρας από την έναρξη που σημαίνει μηδενισμό του αθλητή κατάφερε να φτάσει λίγα λεπτά πριν εκπνεύσει και χρειάστηκε να αφήσει το αμάξι του στη μέση του δρόμου για να τρέξει στην αίθουσα ενώ εγώ έτρεχα αντίστροφα για να οδηγήσω το παρατημένο αμάξι.
Την τελευταία όμως χρονία ο Γιώργος ¨χάθηκε¨ από τον Σκακιστικό χώρο λόγω των φοιτητικών υποχρεώσεων του στο Πανεπιστήμιο και όχι μόνο.
Πριν μία εβδομάδα επικοινώνησα μαζί του για να μάθω τα νέα του και έμαθα ότι ο λόγος της απουσίας του ήταν πολύ σημαντικότερος.
Ο Γιώργος και η Βασιλική είναι πλέον γονείς, το νέο μέλος της οικογένειας τους ένα γλυκό κοριτσάκι που ήρθε στον κόσμο πριν λίγες μέρες.
Όλοι εμείς από την ομάδα του Πανιώνιου τους στέλνουμε τις πιό ζεστές ευχές μας με πολλή αγάπη και ανυπομονούμε να τους δούμε σύντομα κοντά μας, άλλωστε αστειευόμενος ο Γιώργος μου είπε ¨σταμάτησα να παίζω και η ομάδα ανέβηκε¨
Φώτο από την αγωνιστική δράση του Γιώργου
