Δυστυχώς πολλά έχουν ξεχαστεί, και πολλά περισσότερα δεν διδάσκονται πλέον πουθενά.
Σε ένδειξη τιμής αλλά και μνήμης για τους χιλιάδες νέους που έπεσαν μαχόμενοι στα μέτωπα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου για την απελευθέρωση των λαών από τον Γερμανικό Ναζισμό, παραθέτουμε ένα μικρό αφιέρωμα για την απόβαση της Νορμανδίας.
Ωφείλουμε να μην ξεχνάμε...
Το συννεφιασμένο πρωινό της 6ης Ιουνίου 1944, πριν από 70 χρόνια, έλαβε χώρα η μεγαλύτερη επιχείρηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η απόβαση στη Νορμανδία ή D-Day, όπως έμεινε στην ιστορία.
Επρόκειτο για ένα κρίσιμο πλήγμα εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας και, όπως συμφωνούν οι ιστορικοί, ένα από τα σημεία που έκριναν την έκβαση του πολέμου.
Αλλά ήταν ένα πλήγμα με τεράστιο κόστος. Από τους 156.000 στρατιώτες που έφτασαν σε γαλλικό έδαφος, σχεδόν 4.500 είχαν χάσει τη ζωή τους μέχρι το τέλος της ημέρας.
Πολλές χιλιάδες στρατιωτών από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τον Καναδά -ανάμεσά τους κάποιοι χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία στο πεδίο της μάχης- πάτησαν τα γαλλικά εδάφη υποστηριζόμενοι από 4.000 πλοία και 11.000 αεροπλάνα.
Εκεί τους υποδέχθηκε ένα θανατηφόρο κρεσέντο από τα πυροβόλα των Γερμανών.
Οι πρώτοι που πάτησαν το πόδι τους στην ακτή έπεσαν εκεί -αλλά, ενώ το αίμα τους έβαφε την άμμο και αναμειγνυόταν με τη θάλασσα σε ένα αποτρόπαιο και συγκλονιστικό θέαμα, οι υπόλοιποι κατάφεραν να περάσουν και να εξουδετερώσουν την εχθρική απειλή.
Την ίδια ώρα, οι αλεξιπτωτιστές των Συμμαχικών στρατευμάτων που ετοιμάζονταν για τις ρίψεις επάνω από το πεδίο της μάχης έπαιρναν στα χέρια τους το περίφημο σημείωμα του Αϊζενχάουερ: «Στρατιώτες, ναύτες, αεροπόροι της Συμμαχικής Δύναμης, ετοιμάζεστε να εισέλθετε στη Μεγάλη Σταυροφορία για την οποία αγωνιζόμαστε όλους αυτούς τους μήνες. Τα μάτια του κόσμου είναι στραμμένα επάνω σας. Η ελπίδα και οι προσευχές των απανταχού ανθρώπων που αγαπούν την ελευθερία είναι μαζί σας....»
Κρίσιμες ήταν οι μέρες μετά την απόβαση. Οι συμμαχικές δυνάμεις κατάφεραν να σταθεροποιήσουν τα προγεφυρώματα, να τα ενώσουν και να δημιουργήσουν ένα μέτωπο περίπου 100 χιλιομέτρων -με βάθος από 12 έως 18 χιλιόμετρα. Η απελευθέρωση της Γαλλίας είχε ξεκινήσει. Ενισχύσεις έφταναν στη Νορμανδία με ταχύτατους ρυθμούς και οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν.
Τα σχέδια προέβλεπαν απόβαση 156.000 ανδρών, της 1ης Αμερικανικής Στρατιάς και της 2ης Βρετανικής Στρατιάς (ανάμεσά τους και Καναδοί) σε πέντε σημεία στην ακτή της Νορμανδίας, με μέτωπο συνολικά περίπου 72 χιλιόμετρα. Οι αμερικανικές δυνάμεις επιχειρούσαν στο δυτικό μέρος (ακτές Ομάχα και Γιούτα) και οι βρετανικές στο ανατολικό (ακτές Σουόρντ, Τζούνο, Γκολντ). Αερομεταφερόμενες μονάδες προστάτευαν τα πλευρά της απόβασης, αμερικανικές στα δυτικά, βρετανικές στα ανατολικά. Την πρώτη μέρα της απόβασης χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα από 5.000 πλοία και 11.000 αεροπλάνα. Αποβιβάστηκαν επίσης 900 τεθωρακισμένα και 600 πυροβόλα. Όμως, οι ισχυροί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή τις διασκόρπισαν τις αερομεταφερόμενες δυνάμεις σε μεγάλη έκταση, εμποδίζοντας έτσι την πλήρη επίτευξη των στόχων τους.
Έξι μέρες μετά την απόβαση στη Νορμανδία, στις 12 Ιουνίου, 326.000 άνδρες των συμμαχικών δυνάμεων είχαν αποβιβαστεί στη Γαλλία. Το τίμημα, όμως, της ελευθερίας θα ήταν μεγάλο. Η Μάχη της Νορμανδίας, η οποία υπολογιζόταν να διαρκέσει τρεις εβδομάδες, τελικά κράτησε σχεδόν τρεις μήνες, κυρίως επειδή οι Γερμανοί δεν υποχώρησαν, όπως υπολόγιζαν οι Σύμμαχοι, αλλά πολέμησαν - με διαταγή του Χίτλερ - μέχρι τελευταίας πνοής, μετρώντας πάνω από 400.000 νεκρούς και τραυματίες. Και οι συμμαχικές δυνάμεις όμως είχαν 37.000 νεκρούς και περίπου 150.000 αγνοούμενους.