Έπεσε και η φετινή αυλαία στα Ατομικά Αττικής και οδεύουμε ολοταχώς για την υποδοχή του 2011. Η φετινή διοργάνωση παρότι παρουσίασε ενδιαφέρουσες καινοτομίες με τις παράλληλες εκδηλώσεις και την ζωντανή κάλυψη των αγώνων επισκιάστηκε από την ανεπάρκεια του αγωνιστικού χώρου που δυστυχώς δεν κάλυπτε τις ανάγκες ενός τέτοιου τουρνουά.
Οι αθλητές του Πανιωνίου έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους κατά την διάρκεια των αγώνων προσθέτωντας πολύτιμες εμπειρίες.
Δεν θα αναφερθώ σε ατομικές επιδόσεις και άχρηστα στατιστικά γιατί θα αδικούσα την μεγάλη προσπάθεια των παιδιών που δικαιούται τα συγχαρητήρια όλων μας για την μαχητικότητα που έδειξαν, άλλωστε τα αποτελέσματα ενός τουρνουά δεν βοηθούν πάντα στην εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.
Σε μια σειρά αγώνων εκτός από την προετοιμασία και τις γνώσεις του αθλητή σημαντικότατο ρόλο διαδραματίζουν η σταθερότητα και η καλή ψυχολογία που δείχνει κατά την διάρκεια τους. Όλα τα παραπάνω συνδυάζονται μεταξύ τους οδηγώντας τον αθλητή σε επιτυχή αποτελέσματα.
Ειδικότερα στο κομμάτι που αφορά την σταθερότητα και την ψυχολογία αρκετά παιδιά έχουν να διανύσουν μεγάλη απόσταση για να επιτύχουν στο μέλλον υψηλούς στόχους.
Ωστόσο η εξέλιξη των αγώνων μου επιβάλει να αναφερθώ ειδικότερα σε δύο Γιάννηδες:
Ο Γιάννης Πουλόπουλος έκανε ίσως το καλύτερο τουρνουά από όσο θυμάμαι, πολύ καλές παρτίδες που συνδυάστηκαν με θετικά αποτελέσματα. Από την αρχή των αγώνων βρισκόταν στις πρώτες θέσεις και κατέλαβε τελικά πανάξια την δεύτερη θέση στην κατηγορία του με 6β. σε 7 αγώνες "άχαστος" επιβεβαιώνοντας την εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Ο έτερος Γιάννης Φωτιάδης μετά από μακρά αγωνιστική απουσία επανήλθε και παρά την αποχή του τα πήγε σχετικά καλά. Σημαντικότερο όμως είναι το γεγονός ότι έδειξε την διάθεση και τις δυνάμεις για να επανενταχθεί στο αγωνιστικό σκάκι και ελπίζω το 2011 να είναι η χρονιά του.
Την Δευτέρα 3 Ιανουαρίου θα ριχτεί στην μάχη των Πανελληνίων Ατομικών που ξεκινάνε στο Περιστέρι η δεύτερη φουρνιά αθλητών μας με τους Ιωάννη Ασημακόπουλο, ΔαίδαλοΤσοκόπουλο, Αλεξάνδρα Τερζιδάκη και πιθανότατα τον Γιάννη Φωτιάδη.
Η χρονιά που φεύγει για το Σκακιστικό τμήμα υπήρξε τέλεια χωρίς υπερβολή. Πετύχαμε τα πάντα (εκτός από την κατάκτηση του Πρω/τος Ελλάδος) μκροί και μεγάλοι ο καθένας από την πλευρά του με τις δικές του δυνάμεις έχει μερίδιο στην καταπληκτική χρονιά που μας αφήνει.
Από όλα τα μέλη όμως του τμήματος θα επαναλάβω για πολλοστή φορά το όνομα του κ.Χρήστου Στούμπου που προσφέρει ανιδιοτελώς και με μοναδικό τρόπο τις υπηρεσίες του. Επειδή όμως ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος να παρεξηγηθώ γιατί κάποιος θα υποστηρίξει ότι όλοι προσφέρουν ανιδιοτελώς και θα έχει δίκιο σε αυτή την παρατήρηση, θα προσθέσω ακόμα κάτι που καθιστά μοναδική και σπάνια την συνδρομή του Χρήστου.
Ο Πανιώνιος συμμετέχοντας στην Α΄Εθνική δεν είναι ούτε "πειραματικό εργαστήρι" ούτε "πεδίο ασκήσεως πυροβολικού" , για να το διακωμωδήσω λίγο, υπάρχουν πάρα πολλές διοργανώσεις,διεθνή τουρνουά όπου ο καθένας μας μπορεί και επιτρέπεται να "τουφεκάει" ελεύθερα.
Για να επανέλθω στην προηγούμενη παράγραφο δεν αποκλείεται στο μέλλον ο αγωνιστικός σχεδιασμός της ομάδας να αφήσει την Ελένη εκτός βασικής σύνθεσης.
Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Χρήστος και παρόλα αυτά ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν επηρεάζει ούτε την κρίση του ούτε την προσφορά του στο τμήμα.
Ως επίλογο τι άλλο θα μπορούσα να προσθέσω εκτός από τις θερμές ευχές για την αυγή του νέου έτους σε όλους του φίλους Σκακιστές.
Το 2011 θα είναι πολύ δύσκολη χρονιά δυσκολότερη από το 2010.
Ίσως αυτή τη φορά οι παραδοσιακές ευχές που κάνουμε τέτοιες μέρες να έχουν πραγματική αξία.